Trenerzy piłki ręcznej mają za zadanie rozwijać i promować grę w piłkę ręczną wśród zawodników w każdym wieku i na każdym poziomie umiejętności. Są odpowiedzialni za szereg obowiązków, w tym zapewnienie bezpieczeństwa zawodnikom, trenowanie umiejętności fizycznych drużyny, przygotowanie do meczów, udzielanie pozytywnych informacji zwrotnych oraz ocenę występów. Dobry trener ma zdolność do inspirowania swoich graczy pasją do gry. Odgrywają również rolę w strategiach radzenia sobie ze stresem, które pomagają drużynie przejść przez trudny sezon.
Historia
Piłka ręczna to gra sportowa rozgrywana zarówno w pomieszczeniach jak i na zewnątrz. Gracze próbują wstrzelić piłkę do siatki, która jest podobna w wielkości do boiska do piłki nożnej. Gra została po raz pierwszy rozegrana w Niemczech i Skandynawii pod koniec XIX wieku.
Międzynarodowa Federacja Piłki Ręcznej (IHF) została założona w 1946 roku. Obecnie IHF jest jedną z największych na świecie federacji sportowych, z około 795.000 drużyn i około 19 milionami członków. Prawie wszystkie jej federacje członkowskie znajdują się w Europie. Jest to jednak również popularny sport w Azji i Afryce Północnej.
IHF organizuje dwa mistrzostwa świata – mężczyzn i kobiet. Zawody mężczyzn odbywają się co cztery lata. Od początku istnienia turnieju wszystkie medale zdobywają kraje europejskie.
IHF organizuje również mistrzostwa świata juniorów. Ponadto federacja jest odpowiedzialna za organizację meczów i turniejów. Do IHF należy 166 federacji członkowskich. Najbardziej znaczącymi zespołami są reprezentacje narodowe.
Piłka ręczna była również badana w sferze akademickiej. Ostatnie badanie przeprowadzone przez Nevin JA i Lalli JS porównało behawioralny rozmach różnych sportów. Badanie wykazało, że piłka ręczna jest sportem, który wymaga stosowania time-outów. W przeciwieństwie do koszykówki, trenerzy piłki ręcznej mają tendencję do korzystania z timeoutów drużynowych, aby zrelaksować zawodników.
Czas dla drużyny jest wykorzystywany w późniejszych fazach gry. Gdy w drużynie brakuje jednego zawodnika z powodu dwuminutowego zawieszenia, trener ogłasza timeout. Czas drużynowy nie zastępuje interwencji strategicznej.
Koncepcja szybkiego rzutu to kolejna przydatna zasada. Powoduje ona wznowienie gry, gdy drużyna z powodzeniem wykona określony wymóg.
Gra fizyczna
Drużynowa piłka ręczna jest grą o szybkim tempie, wymagającą szybkich i technicznych akcji zagrywkowych. Działania meczowe obejmują podania, przesiewy, wyskoki i rzuty.
Gra rozgrywana jest na pełnowymiarowym boisku do piłki ręcznej z bramkami o wymiarach 2 m wysokości na 3 m szerokości. Rozgrywana jest pomiędzy dwoma drużynami, z przerwą na pół meczu. Drużyna może składać się z trzech do sześciu zawodników. Gra trwa 60 minut.
Wymaga siły mięśni eksplozywnych górnej części ciała, szybkiej zmiany kierunku i zwinności. Gracze nie mogą popełniać falstartów, muszą zmieniać tempo i kierunek bez popełniania błędu. Fizyczne wymagania gry nie mogą być zakładane jako takie same dla wszystkich zawodników. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę specyficzne wymagania aktywności dla danego rozmiaru drużyny. Duży zespół może promować więcej kontaktu między zawodnikami, podczas gdy mniejszy zespół może wymagać mniejszej przestrzeni do poruszania się i poruszania się z różną intensywnością.
Specyficzna sprawność fizyczna zawodnika drużyny piłki ręcznej powinna być mierzona i powinna obejmować wszystkie czynności wykonywane podczas treningu i rozgrywania meczu. Test wydajności oparty na grze (GBPT) może być wykorzystany do oceny wymagań fizycznych zawodnika drużyny piłki ręcznej. GBPT jest fizyczną metodą testowania, która łączy w sobie elementy techniczne i ruchowe. Mierzy szybkość rozwoju siły, liczbę zmian kierunku i całkowity czas trwania w każdej rozgrzewce.
Test oparty na grze może być wykorzystany do analizy zmiennych fizjologicznych, takich jak tempo poboru tlenu, tętno i stężenie mleczanu we krwi. Nie nadaje się on jednak do regularnego testowania zawodników na niższych poziomach sprawności.
W celu oceny wpływu wielkości drużyny na wymagania fizyczne gry w piłkę ręczną, badanie porównało trzy, cztery i pięć formatów gry w aktywnych męskich studentach uczelni. Gra trzyosobowa wywoływała wyższe RPE, podczas gdy gra pięcioosobowa wywoływała niższe RPE.
Kary
Trenerzy piłki ręcznej muszą znać przepisy gry. Muszą również być w stanie wyjaśnić te zasady swoim zawodnikom. Znajomość podstawowych zasad gry może pomóc uczynić doświadczenie bardziej przyjemnym i mniej zagmatwanym.
Istnieją dwa główne scenariusze, w których może zostać przywołana piłka ręczna. Po pierwsze, napastnik jest pod presją obrońcy. W tym scenariuszu, obrońca zostanie ukarany za umożliwienie przeciwnikowi dotarcia do piłki. Ręce obrońcy zostaną również wezwane, jeśli są w nienaturalnej pozycji.
Innym scenariuszem, w którym piłka ręczna może zostać wezwana jest sytuacja, gdy ręka obrońcy jest w powietrzu. Może to być całkiem sprawiedliwy zarzut. Jednakże, ręka gracza nadal będzie karą.
W niektórych turniejach istnieją specjalne zasady, które mogą pomóc w wyjaśnieniu reguł. Na przykład w Lidze Mistrzów w fazach pucharowych wprowadzono VAR (Video Assistant Referee).
Podczas gdy nowe przepisy dotyczące piłki ręcznej dostosują Premier League do takich rozgrywek jak Liga Mistrzów UEFA, będą one również trudne do wdrożenia. Udane wdrożenie zależeć będzie od 22 sędziów Premier League.
Jak można się domyślić, dla sędziego nie zawsze jest jasne, jak nazwać dane przewinienie. Dlatego też kary są zazwyczaj przyznawane, gdy trener nie zgadza się z decyzjami sędziego.
Jednym z najczęstszych błędów, jakie może popełnić trener, jest niewłaściwa edukacja zawodników na temat prawidłowych sposobów obchodzenia się z piłką. Na szczęście istnieje kilka prostych wskazówek, które mogą uprościć grę dla obu drużyn.
Najważniejszym punktem do zapamiętania jest to, że istnieją różne kary za różne przewinienia. Tak więc, podczas gdy żółta kartka może wystarczyć, aby utrzymać gracza poza boiskiem na kilka spotkań, czerwona kartka jest bardziej prawdopodobne, aby zrobić sztuczkę.
Strategie radzenia sobie ze stresem
W karierze trenera piłki ręcznej spotyka go wiele stresów. Chociaż stres jest czynnikiem, który może pomóc w poprawie wyników sportowych, może być również źródłem negatywnych uczuć. Dlatego konieczne jest opracowanie strategii kontroli stresu.
W tym badaniu badano związek pomiędzy odpornością psychiczną trenerów piłki ręcznej a ich strategiami radzenia sobie. Stwierdzono, że wśród trenerów piłki ręcznej występował umiarkowany poziom odporności psychicznej. Korelowało to z ich zdolnością do szybkiego wychodzenia z niekorzystnych sytuacji. Badacze stwierdzili, że odporność psychologiczna była ważna dla wyników sportowców i trenerów.
Badacze przeprowadzili badania na próbie 262 trenerów piłki ręcznej. Łącznie zebrano 114 ankiet. Kwestionariusz zawierał ocenę inteligencji emocjonalnej, która mierzyła zdolność respondenta do nazywania emocji i zarządzania nimi. Kwestionariusz podzielony był na kilka podskal.
Istnieją dwa rodzaje metod radzenia sobie, unikanie i zarządzanie emocjami. Unikanie polega na unikaniu stresorów poprzez próby unikania negatywnych myśli. Zarządzanie emocjami polega na rozwiązywaniu negatywnych uczuć poprzez rozmowę z wiarygodną osobą. Ten drugi typ radzenia sobie jest mniej adaptacyjny niż unikanie.
Wyniki pokazały, że nie było istotnej różnicy między średnimi wartościami radzenia sobie zorientowanego na problem i radzenia sobie zorientowanego na emocje. Nastąpił natomiast istotny wzrost wariancji wyjaśnionej zmiennej interakcyjnej sprawność x radzenie sobie z emocjami i regulacja.
Badanie ujawniło również dodatnią korelację między podatnością a radzeniem sobie ze stresem. Związek ten był silniejszy w przypadku radzenia sobie zorientowanego na emocje. Sportowcy starają się kontrolować emocje swoje i kolegów z drużyny. Widać to w zachowaniu markerów stresu, takich jak tętno i alfa-amylaza. Markery te wykazują silniejsze reakcje przed i po meczach.
Timeouts
Timeouts są ważnym aspektem sportów zespołowych. Odgrywają one kluczową rolę w ograniczaniu zdobywania punktów przez drużynę przeciwną. Dają również drużynie szansę na odpoczynek zawodników i zmianę planu gry.
Badania próbowały zidentyfikować różne czynniki, które wpływają na wykorzystanie time-outów. Niektóre badania wykazały, że wywołanie timeoutu jest skuteczne w zmniejszaniu wyniku drużyny przeciwnej, podczas gdy inne nie dostrzegły korelacji pomiędzy timeoutem a bramką po ataku. Wyniki te zostały wykorzystane jako podstawa do dalszej analizy timeoutów w piłce ręcznej.
Autorzy przeprowadzili wywiady w celu ustalenia, jak trenerzy wykorzystują timeouty w piłce ręcznej. Wyniki ujawniły kilka powodów stosowania time-outów. Należą do nich: upływ czasu, przerwanie impetu przeciwnika i zabezpieczenie bramki.
Czas dla drużyny (TTO) jest wywoływany, gdy przewaga drużyny jest zmniejszona. Jest to interwencja taktyczna i może zmienić strategię gry i zwiększyć szanse na zdobycie bramki w następnym ataku.
Badanie badające efektywność time-outów drużynowych w piłce ręcznej zostało przeprowadzone przez Heinza Hausmanna i jego syna Davida. Zbadali oni, jak trenerzy zwycięskich i przegranych drużyn wykorzystują TTO. Przyjrzeli się wpływowi TTO na bramki i średni wynik drużyny podczas meczu. Autorzy zastosowali analizę ilościową i opublikowali wyniki w książce zatytułowanej Quantitative Analyses of Team Time Outs in Handball.
Autorzy przeanalizowali dane z 750 meczów. Opracowanie to zostało zaktualizowane o mecze z męskiego EHF EURO 2020, kobiecego EHF EURO 2018 oraz Mistrzostw Świata.
Badanie jest pierwszym, które skupia się na wykorzystaniu time-outów drużynowych w piłce ręcznej. Autor zastosował również podejście grounded theory do analizy wyników.
Podobne tematy