Rozwój odporności psychicznej wśród piłkarzy ręcznych jest interesującym obszarem badań. Wymiary latentne Kwestionariusza Umiejętności Mentalnych Bull’a (BMQ) zostały wykorzystane jako pomiar poziomu MT u sportowców. Zbadano również wpływ ośmiotygodniowego programu interwencyjnego na rozwój MT wśród piłkarzy ręcznych.
Cele badania
W niedawno przeprowadzonym badaniu starano się zbadać wytrzymałość psychiczną piłkarzy ręcznych i jej wpływ na wyniki. W badaniu porównano siły psychiczne mężczyzn i kobiet uprawiających ten sport. Wyniki były interesujące i mogą stanowić pewne wskazówki dla administratorów uniwersyteckich, studentów-atletów i trenerów w zakresie przygotowania psychicznego do sportu.
Badanie zostało oparte na trzech kwestionariuszach użytych do pomiaru psychologicznych umiejętności sportowców uprawiających piłkę ręczną. Inwentarz PSP mierzy odporność psychiczną, lęk i zdolność przewidywania. Składa się on z 42 pozycji.
Oprócz nich autorzy mierzyli twardość psychiczną zawodników za pomocą Skali Twardości Psychicznej (MT). MT została opracowana przez Goldberga (1998). Do doboru 24 zawodników piłki ręcznej zastosowano projekt randomizowany.
Autorzy przeanalizowali dane i wymyślili wieloczynnikowy model, który wyjaśniałby wyniki piłkarzy ręcznych. Model ten był częściowo wyjaśniany przez wyniki zawodników, a częściowo przez zmienne Inwentarza Profilu Psychologicznego. W badaniu stwierdzono, że Inwentarz Profilu Psychologicznego wykazał niezwykłą zdolność predykcyjną zawodników.
Wyniki badań wskazują, że odporność psychiczna zawodniczek piłki ręcznej była dość porównywalna z odpornością psychiczną zawodniczek piłki nożnej. Występowały jednak niewielkie różnice w komponentach MT. W badaniu nie stwierdzono istotnych różnic w twardości psychicznej sportowców ze względu na wiek lub płeć. Niemniej jednak, wyniki wskazują na potrzebę dalszych badań.
Podsumowując, badanie ujawnia, że najważniejszym czynnikiem determinującym odporność psychiczną piłkarzy ręcznych była mowa własna. Mężczyźni byli w stanie osiągnąć wyższy poziom autotalkingu niż kobiety. Zgłaszali oni również większe poziomy relaksacji i automatyzmu.
Wymiary latentne Kwestionariusza Umiejętności Psychicznych Byka
Kwestionariusz Umiejętności Psychicznych Byka jest renomowanym narzędziem mierzącym szereg umiejętności psychologicznych. Jest to kwestionariusz, który po raz pierwszy został przetłumaczony na język serbski. Badacze wykorzystali go do oceny różnych umiejętności umysłowych, które wykazywali piłkarze ręczni. Wyniki tego badania pokazują, że wiele można powiedzieć o psychologii sportu i że sportowcy mają różne zestawy strategii radzenia sobie.
Kwestionariusz Umiejętności Psychicznych Byka został skonstruowany w Wielkiej Brytanii i jest typu porządkowego. W celu oceny różnych umiejętności, które kwestionariusz wykorzystywał, wybrano próbę 294 sportowców. Łącznie wypełniono 28 pozycji. Kwestionariusz został sprawdzony pod kątem trafności za pomocą analizy post hoc. Zastosowano również test U Manna-Whitneya, aby określić, czy istniały istotne różnice w sposobie interpretacji poszczególnych aspektów kwestionariusza przez zawodników płci męskiej i żeńskiej.
Istniał pewien stopień pokrywania się poszczególnych podskal Kwestionariusza Umiejętności Psychicznych Byka. Najwyższy wynik uzyskał piłkarz ręczny na pozycji środkowego, co skłoniło badaczy do bliższego przyjrzenia się tej właśnie umiejętności.
Jednym z najważniejszych czynników była różnica w liczbie wymian piłki, jaką wykazywali piłkarze ręczni. Wynika to z faktu, że środkowi obrońcy są często liderami gry. Jednak procent okazji strzeleckich dla tej pozycji jest ułamkiem procenta dla innych pozycji. Pozostaje pytanie, jak to wpływa na ich zdolność do skupienia i koncentracji na wykonywanym zadaniu? Badanie pokazuje, że ci zawodnicy mogą poprawić swoje umiejętności umysłowe poprzez skuteczny program treningowy.
Rozwój umiejętności mentalnych
Wytrzymałość psychiczna została uznana za kluczowy czynnik wpływający na wyniki sportowe. Współczesny piłkarz ręczny musi być w stanie poradzić sobie z dyskomfortem psychicznym związanym z rywalizacją oraz pokonać monotonny trening. Wymaga to szybkiej reakcji i podejmowania decyzji, a także regulowania emocji w sytuacjach presji.
Niniejsze badanie miało na celu określenie rozwoju odporności psychicznej u zawodników piłki ręcznej. Przeprowadzono je na próbie 170 zawodniczek i zawodników piłki ręcznej z kategorii competitive-elite i semi-elite. Próba składała się zarówno z zawodników płci męskiej, jak i żeńskiej.
Kwestionariuszem wykorzystanym w badaniu był Kwestionariusz Umiejętności Mentalnych Bull. Pytania dotyczyły pięciu umiejętności umysłowych: zarządzania koncentracją, zdolności wyobrażania sobie, lęku, relaksacji i wyznaczania celów. Pozycje były oceniane na 5-punktowej skali Likerta. Kwestionariusz został po raz pierwszy przetłumaczony na język serbski.
Wyniki pokazały, że zawodniczki piłki ręcznej uzyskały niższe wyniki w zakresie relaksacji i wyobraźni. Jednak uzyskały wyższe wyniki w zakresie zarządzania koncentracją i niepokojem. Sugeruje to, że zawodniczki piłki ręcznej mają więcej obaw związanych ze swoimi osiągnięciami i odczuwają większy niepokój.
Wyniki badania sugerują, że ważne jest, aby wszystkie zawodniczki pracowały nad swoimi umiejętnościami umysłowymi. Konieczne jest również, aby wszystkie zawodniczki skupiły się na autotalkingu i relaksacji w celu poprawy ich odporności psychicznej.
Badanie wykazało również, że pozycja gracza nie miała znaczącego wpływu na wyniki badania. Średnie wyniki sportowców, którzy grali przez dwa lata były wyższe niż tych, którzy grali przez trzy lata. Wykazała to jednokierunkowa analiza wariancji Kruskala-Wallisa.
W wyniku badań stwierdzono, że zawodniczki piłki ręcznej mają wyższy poziom pobudzenia emocjonalnego i lęku oraz że mają więcej obaw związanych z wydajnością niż zawodniczki męskie. Zgłaszały również wyższy poziom wyobrażenia i automatyzmu.
Wpływ ośmiotygodniowego programu interwencyjnego na MT u piłkarzy ręcznych
Badanie przeprowadzono na piłkarzach ręcznych w drużynie small-sided, aby zbadać wpływ programu interwencyjnego na sprawność fizyczną, samopoczucie i motywację. Interwencję przeszło łącznie ośmiu członków drużyny. Wyniki wykazały, że grupa uczestnicząca w interwencji osiągała lepsze wyniki w zakresie ogólnej wydajności gry i radości z uprawiania sportu. Jednak grupa porównawcza wykazała zmniejszenie tych samych miar.
Sportowcy w grupie interwencyjnej byli szkoleni przez fizjoterapeutę w celu zwiększenia ich zgodności z Knee Control, programem treningowym zaprojektowanym w celu zwiększenia powtarzanych akcji skoku i mocy w piłce ręcznej. Program składał się z warsztatów wprowadzających, pisemnych instrukcji i ulotek oraz serii ćwiczeń Knee Control. Uczestnicy zostali poproszeni o wykonanie programu podczas swoich sesji treningowych. Otrzymywali również informacje zwrotne i coaching od fizjoterapeuty.
Przed ośmiotygodniowym programem zawodnicy uczestniczyli w ocenach przedinterwencyjnych. Oceniano ich adaptacje fizjologiczne, umiejętności psychologiczne i twardość psychiczną (MT). PSPP był również używany do oceny postrzeganej siły fizycznej i ławki 1RM. Sportowcy wypełnili również kwestionariusze dotyczące lęku, lęku przed zawodami i oceny wyników.
Dla każdego zespołu przeprowadzono analizę dyskryminacyjną w celu określenia głównych różnic między grupami. Wyniki analizy dyskryminacyjnej pokazały, że różnica między grupami wynikała w największym stopniu z kontroli emocjonalnej.
Lęk był również silnym czynnikiem w klasyfikacji zawodników według poziomu sprawności. Zawodnicy o najwyższym poziomie uzyskali wyższe wyniki w podskali umiejętności umysłowych, a zawodnicy o niższym poziomie byli bardziej niespokojni.
Istniał istotny związek między pozytywną informacją zwrotną a postrzeganiem przez sportowców ich wewnętrznej motywacji i kompetencji. Ponadto klimat opiekuńczy miał pozytywny wpływ na osiąganie szczytów pod presją, zaangażowanie w myślenie i stosowanie strategii treningowych.
Wnioski
Odporność psychiczna to zdolność sportowca do osiągania jak najlepszych wyników pod presją. Osiąga się to poprzez różne elementy, w tym pewność siebie, motywację i umiejętności radzenia sobie. Istnieje debata na temat tego, jak wiele z nich jest genetycznych, a jak wiele jest pod wpływem środowiska społecznego.
Wyniki badań sugerują, że umiejętności psychologiczne związane z odpornością psychiczną różnią się wśród sportowców i że istnieją różnice w zależności od dyscypliny sportu. Ponadto, literatura zawiera wiele konceptualizacji różnych kluczowych elementów i oferuje replikację kilku z nich. W niniejszym badaniu zastosowano model wieloczynnikowy w celu wyjaśnienia wyników piłki ręcznej z perspektywy psychologicznej.
Celami badania było zidentyfikowanie i porównanie różnych komponentów twardości psychicznej oraz określenie różnic w twardości psychicznej według wieku, dyscypliny sportowej i doświadczenia w grze. Cele te zostały osiągnięte poprzez ocenę wyników trzech kwestionariuszy.
Pierwszym z nich był Inwentarz Sprawności Psychologicznej, który zawiera 42 pozycje odnoszące się do różnych aspektów umiejętności psychologicznych. W badaniu uwzględniono również opinie dwóch międzynarodowych trenerów piłki ręcznej oraz zewnętrznych ekspertów z dziedziny psychologii.
W drugim badaniu zbadano czynniki leżące u podstaw odporności psychicznej przy użyciu modelowania równań strukturalnych. Wykorzystano w nim próbę 509 zawodników sportowych. Porównywano dwie grupy zawodników – grupę piłkarzy ręcznych i grupę piłkarzy nożnych. Wykazano istotne korelacje pomiędzy poszczególnymi składnikami twardości psychicznej.
Trzecie badanie porównywało różne umiejętności psychologiczne związane z odpornością psychiczną. Badanie obejmowało 24 piłkarzy ręcznych i badało różne aspekty profilu psychologicznego zawodnika. Okazało się, że najwyższe wyniki odnotowano w zakresie kontroli emocjonalnej, wiary w swoje możliwości i wyzwania. Wszystkie te cechy były związane z tym samym pojęciem, a mianowicie zdolnością do kontrolowania siebie w obliczu przeciwności.
Podobne tematy